در قرون ششم تا هشتم هجري قمري و در اوج حکومت خلفاي بغداد تفکرات صوفيانه چنان توسعه يافت که تاريخ تصوف ر ا ميتوان به دو بخش بغدادي و خراساني تقسيم کرد . در اين رهگذر فکري، صوفيان بزرگ و کوچک هر يک به تنهايي صاحب کرسي و مکتب بودند و موجي از اين جريانات سراسر دنياي اسلام را در برگرفته بود .اين روند تا جايي ادامه داشت که حتي دستگاه خلافت نيز به نوعي درگير اين تفکرات شده بود و براي نجات از شر يکي به ديگري پناه ببرد .
برچسب : نویسنده : alisan kartoonha19840 بازدید : 361